Afgelopen woensdag belde mijn nicht, net voor ik naar mijn werk ging, met de mededeling dat haar vader op sterven lag. Toen ik 's avonds uit mijn werk kwam lag er een briefje op tafel dat (o)pa op de hartbewaking lag.
Wilbur had al donderdag en vrijdag vrij gehouden omdat hij met pa naar het ziekenhuis zou gaan i.v.m. chemo.
Donderdag's wilden we hem natuurlijk meteen bezoeken.Eerst moest Wil slapen omdat hij uit de nachtdienst kwam, maar hij was al vroeg wakker. Toen Djin uit school kwam gingen we direct op pad. Nou je wil niet weten hoe verschrikkelijk het weer was op de weg. File file en nog eens file, maar als dat het nu alleen was.....
Het weer was werkelijk angstaanjagend. Het stormde en de regen kletterde onophoudelijk neer. Af en toe zag je geen hand voor ogen, dus laat staan de auto die voor je reed. Maar goed we zijn ongeschonden uit de strijd gekomen. Pa was alweer van de hartbewaking af en toen we binnen kwamen lag hij nog maar net op de andere afdeling. Er kwam een dokter langs die van alles uitlegde.
In het kort komt het er op neer dat het allemaal afwachten is. In elk geval is de chemo stop gezet en het is de vraag of er nog mee verder gegaan word. Pa had alweer praatjes voor tien en vroeg aan de zuster wodka bij zijn jus. Djin mocht van hem op de computer, handig dat die tegenwoordig boven je hoofd hangt in het ziekenhuis. Op de terugweg eerst Wil een broodje laten eten.Het weer was nog steeds onstuimig en de file's waren er niet minder om, toch hadden we iets meer zicht dan op de heen weg.
Vroeg of Wil mij eerst thuis af kon zetten omdat het Sint Maarten was. Hij en Djin gingen nog een boodschap doen, vroeg of ze nog twee extra zakken reepjes mee wilden nemen. Onder het motto beter mee dan om verlegen. Thuis gekomen meteen het buitenlicht aangedaan en de straat ingekeken. Er was geen (kip) kind te bekennen. Net toen ik begonnen was om alle kaarsjes aan te steken ging de klopper en stond kleine Anna (ons buurmeisje)voor de deur uit volle borst te zingen. Zo schattig. De buren waren nog maar net hun huis binnen of er kwam weer een stortbui.....
Djin kwam drijf nat binnen met twee zakken (mee verlegen) reepjes. Tussen de storbuien door kwamen er nog een paar groepjes kindjes, heb hen maar extra gegeven.
Marjolein's uitspraken.
Zie vegetarisme als een vorm van beschaving.
Jonge merel.

Een grappig eigenwijs mereltje, net uit zijn nest in ons tuintje.
maandag 15 november 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)

Geen opmerkingen:
Een reactie posten