Vlinders 3

Nog weer even later, verklaar mij maar voor gek, streek ze neer op de tuintafel.

Daar ging ze uitgebreid liggen zonnen.

Hier verbleef zij lange tijd, ze leek wel stervende, maar niets was minder waar. Want toen het begon te regenen, verdween zij, ondanks mijn aandringen om onder mijn afdakje te schuilen, in de klimop.


Maar het allermooiste was toch wel, dat zij na de kortstondige regenbui, terug keerde naar haar plekje. Niet al te lang daarna vloog er opeens een piepklein meesje op haar af. Voordat ik mijn toestel kon pakken, waren zij beiden helaas verdwenen.

Gelukkig heb ik wel een mooie foto kunnen maken van (mijn) vlinder.

Vlinders 2

Na het snoeien van de heg kwam er dus een vlinder op de tegel naast mij zitten. Nog geen paar minuten later streek ze neer op mijn jurk. Echt ik zou zweren dat het dezelfde was als die ik daar voor had gefotografeerd. Maar ja, zo niet laat mij dan maar in die waan.

Zo bleef zij dus een hele tijd bij me zitten.Kon haar dus rustig van alle kanten fotograveren.

Het cementen drietal naast mijn benen, zijn al heel lang in mijn bezit. Voor mij symboliseren ze mijn eigen drietal toen ze klein waren. Ieder jaar geef ik hen een vluchtig likje verf.

De bloemetjes en de bijtjes.

Er zijn al vier roze rozen uit, vier andere zitten nog in de knop.

Jammer dat ze altijd zo snel uitgebloeid zijn. Maar als ik geluk heb komen ze net als vorig jaar drie keer op.

Ooit geprobeerd om een" bij" te fotograveren? Mij lukte het in elk geval niet. Dit bijtje ging letterlijk van bloemetje naar bloemetje en zat geen moment stil.

Hier was de bij zelfs alweer gevlogen.

Zelf zie ik maar net het verschil tussen een wesp en een bij.

Maar als ik "bij" zeg bedoel ik waarschijnlijk een "hommel".

Een hommel is geen bij dus, maar lijkt er wel op.

In ons tuintje stikt het van de hommels.

Dus als men het over "de bloemetjes en de bijtjes" heeft, bedoelen ze waarschijnlijk "de bloemetjes en de hommeltjes".

Vlinders 1

Na het snoeien van de heg, even lekker uitrusten achter het huis.

Kwam er gezellig een vlindertje op de tegel naast me zitten.

Heb niet echt verstand van vlinders, net nog even gekeken op een vlinder site, maar kom er niet uit wat voor één het is.

Waarschijnlijk een meest voorkomende.

Heb gelezen dat er vlinders zijn die ieder jaar uit Zuid Afrika hierheen komen vliegen.

Er waren echt weer veel vlinders in ons tuintje.

Op een gegeven moment zaten er zelfs drie op één plant, tezamen met een bij.

Maar het lukte me niet om hen te fotograveren, steeds vloog er eentje weg.

Was wel een heel mooi gezicht.

Koolwitjes komen ook in grote getale ons tuintje in en uit vliegen.

De heg.

Het was echt ontzettend nodig dit keer om de klimop te snoeien.

Als ik die k.k niet gehad had, dan was het al veel eerder gebeurd.

Nu dat weer beter gaat, aan de slag dan maar weer.

De voorkant van de kliko was weer binnen een mum van tijd vol.

Er lag een roze papiertje in de heg. Hadden de meisjes er zeker ingegooid. Jammer genoeg stond er niets op te lezen.
Halverwege het snoeien (met een klein tuin schaartje) begon ik een beetje de moed te verliezen. Eigenlijk wilde ik de hele klimop wel weg snoeien. Zelf vind ik het een mooi gezicht al dat groen, maar het is zo veel werk om het bij te houden.


Zeker als je niet meer door je knieën kunt en alleen kunt rapen met een gestrekt been achter je.


Na mijn snoeiwerk zag het er echt niet mooier uit.In plaats van knippen ben ik gaan rukken, nou dat is echt een verschil in het gezicht. Het is kalig en er zitten veel dode blaadjes tussen nu. Eén voordeel, het groeit bijna harder dan dat je het kunt snoeien. Deze klimop vormt net een silhouet.
Zo zag het er dus uit bij de voordeur.Dat kon dus echt niet meer.Mijn zoon moest bukken en dikke mensen moesten zich dun maken.
's Avonds zag Wilbur een aanbieding voor een grote heggenschaar. Uiteindelijk moet het daar dan maar van komen.

Mereltjes.

Het is jammer dat ik geen goed toestel heb om het getwitter van de jonge mereltjes op video te laten horen.Het geluid van de camera is niet van al te beste kwaliteit.De merels zijn inmiddels uit hun nestje gekomen. Heel vreemd maar heb ze dit maal niet in ons tuintje zien rond hupsen. De kussens heb ik maar niet op het bankje laten liggen, omdat er anders uitwerpselen op terecht zouden kunnen komen.

Achter ons huis staan een aantal bomen van waaruit vader merel een goed overzicht over ons tuintje heeft.
Als je goed tussen de takken door kijkt zie je hem zitten.
Ze waken als gekken over hun jongen die tussen de klimop zitten verscholen.
Afgelopen week verjoegen ze een ekster, die notabene in een boom verderop zat. Maar deze liet zich niet zomaar verjagen. Vader en moeder merel gingen als gekken tegen hem te keer. Waarschijnlijk dacht de ekster "ik laat me toch niet verjagen door een paar mini vogeltjes". Na ongeveer twintig minuten van angstig gekwetter delfde de ekster het onderspit.Hij vloog weg en werd nog een heel eind achterna gezeten door papa en mama merel.