Hemelvaartsdag 2.

Bij deze,zoals belooft, maar eerst gevraagd, nog een paar mooie foto's van een schitterend klein manneke.

Dit meneertje heeft heerlijk gegeten,

dat behoeft geen twijfel.

Na het eten is het tijd voor een slaapje.

Zou je hem niet dood knuffelen?

Kleinduimpje himself.
Wie de schoen past trekke hem aan, als je ze niet past......trekt je vader ze wel bij je aan. Volgende week word deze kleine man één jaar. Het zal nog wel even duren voordat hij in dit maatje schoenen past.

The Sound of Music.

Nou dat was me het weertje wel vannacht.
Lag ik net lekker te slapen, kreeg ik opeens een kusje op mijn wang.Stond de jongste naast mijn bed. Ik schrok me rot. Het bleek dus vreselijk te onweren. Op de zolder klinkt dat geluid overdonderend. Dus kwam zij gezellig even naast mij liggen. Nog geen 5 minuten later ging op eens het grote licht aan in onze slaapkamer. Ook de oudste dochter zocht dekking.
Nou vooruit, kom jij er dan ook maar gezellig bij liggen. Dan spelen we gezellig "The Sound of Music".

Dat was weer eens ouderwets krapjes. Vroeger als Wilbur nachtdienst had, kwamen de kids ook altijd in ons bed liggen als het zulk noodweer was. Soms speelden we dan " a few of my favorite things".
De oudste past er nu al niet meer bij. Maar denk ook niet dat ie daar behoefte aan heeft.

Toen het weer een beetje rustiger werd gingen ze weer richting hun eigen bed.
Zelf kon ik al niet meer slapen, dus toen het een tijdje later weer zo tekeer ging, ben ik ze maar van zolder gaan halen. Daar was weer een hels lawaai te horen. Het leek wel of er bakstenen tegen het dak werden gegooid.Vervolgens hebben we met z'n drietjes een hele tijd beneden gezeten. Ondertussen kletsten we wat en zijn geëindigd met "ik zie ik zie, wat jij niet ziet".
Tja, zo kom je de nacht wel door.

Heden morgen waren we doodmoe.