Namen.

Ik heet Ada Marjolein.
Tot mijn 13de verjaardag werd ik "Ada" genoemd. Maar opeens vond ik mijn tweede naam "Marjolein" toch mooier. Dit kwam niet in de laatste plaats doordat men altijd zei als ik mezelf voorstelde:" Ada, oh Ada Kok". Nou kan ik je een ding vertellen, welke 13 jarige wil er nu vergeleken worden met een dikke oude zwemster? ( Sorry mevrouw Kok). Natuurlijk had ik er ook heel trots op kunnen zijn, maar ik had destijds geen oog voor haar verdiensten.

Dus vanaf mijn 13de werd het ik met mijn tweede naam "Marjolein" aangesproken. In het begin was dat natuurlijk wel even wennen. Zeker voor mijn ouders. Toch kostte het ook weer niet al te lange tijd, want als ze mij met Ada aanspraken, reageerde dit eigenwijze monster gewoon niet.

Wat ook wel heel grappig is, is dat mijn man toen ik hem leerde kennen zeeman was.
"Mar" betekent zee, dus die zeeman zat met "Mar"jolein wel goed.

Later verder over namen, mijn lieve dochter staat achter mij te springen, zij wil ook graag op de p.c.