Zo gezegd zo gedaan , op mijn verjaardag trok ik op pad met drie moorkoppen. Mijn nicht woont in een schitterend huisje in Amersfoort. Gelukkig had ze precies uit gelegd hoe ik er met het o.v. en de benenwagen kon komen. Zoals altijd voelde ik me volkomen op mijn gemak in haar sfeer volle huisje. Precies mijn sfeer, het zou mijn huis kunnen zijn, qua uitstraling. 
Mijn nicht is erg artistiek ze doet aan beeldhouwen, schilderen en poëzie. Hier zie je enkele van haar werken.
's Middags ging ik bij haar vader, mijn oom dus, op visite. Hij woont in een verzorgingshuis aldaar. Mijn nicht had precies uitgetekend hoe ik er heen kon lopen. Ik had het idee, dat ze mij heel Amersfoort liet zien, toch kostte het niet veel moeite om het huis te vinden. Mijn oom is al 97 jaar. Hij is nog goed bij de tijd, alleen heel erg doof, wat behoorlijk eenzaam maakt. Mijn andere nicht was ook bij hem op bezoek, dat vond ik wel prettig en fijn om haar ook weer eens te zien. Mijn oom vertelde nog leuke anekdotes over mijn ouders en over het gezin van mijn moeder.Af en toe vielen er ook stiltes en dan kwam er weer wat. Heb foto albums bekeken, grappig er zaten ook nog foto's bij van mijzelf toen ik klein was samen met mijn ouders.Er hingen ook foto's aan de muur van kleine kinderen, nou hebben mijn nichten geen kinderen, dus vroeg ik wie het waren. Bleken het kinderen te zijn die hem als "opa" hadden aangenomen. Om de week komen ze in het weekend bij hem langs. Wat vreselijk ontroerend.
Ik kreeg ook nog een stamboom, van de familie van mijn moeder, mee.Tja, en hoe neem je dan afscheid.......in de wetenschap dat je je oom waarschijnlijk nooit meer in levende lijfe zult zien.
Toen ik bij mijn oom vandaan kwam, begonnen aan een sentimental journey. Omdat ik toch langs die buurt liep, even naar het oude adres van mijn oom en tante gelopen. Het nichtje waar ik het meeste mee optrok (de jongste dochter) stierf op 26 jarige leeftijd aan een hersenbloeding. Dit was een jaar na het overlijden van mijn broer. Ze stierf op de verjaardag van mijn moeder en werd begraven op de verjaardag van haar vader. Mijn trouwdag is op haar verjaardag. Tja, dat is ook een onderdeel van het leven. Het was oké om nog even in dat oude straatje te gluren.
Hier het schuurtje in de tuin van mijn nicht. Ze heeft gewoonweg een schitterende sfeervolle tuin. Gelukkig was het redelijk weer en hebben we heerlijk buiten kunnen zitten, onderwijl heel wat afgekletst.
Enne nee, dit is geen lap top, want ze heeft geen p.c., het is een electrice grill.
Het is echt leuk om met haar te praten, ze leest dezelfde boeken als ik. Dus hebben we het vaak over het spirituele. Meestentijds ben ik het met haar eens, maar soms gaat ze voor mij ook te ver daar in. Gelukkig accepteren wij elkaar.
Ik kan wel schitterend en geweldig blijven zeggen. Maar denk dat de foto's de sfeer goed weer geven.
Ze heeft zelf haar openslaande deuren van ruitjes voorzien, ik heb het er al vaak met Wilbur over gehad dat ik dat wel in mijn keuken zou willen hebben. Maar is helaas een beetje duur.
Hier mijn verjaardagsmaal. Lief hé, ze had rekening met mijn vegetarisch zijn gehouden.Zelf eet ze ook praktisch geen vlees. Maar wel vis, onder het motto: Jesus at ook vis en dat was geen domme man. Tja ik weet het, vis schijnt gezond te zijn. Toch staat het idee mij niet aan om een dier te eten, dus heeft ze mijn visje maar weer in de koeling gelegd.Ze had een heerlijke salade en verrukkelijke groenten spiesjes, dus ik kwam niets te kort.Wat heerlijk als iemand anders eens eten voor je maakt. Om half tien kwam ik moe maar voldaan thuis.
