Winkelen.

Soms heb ik het gevoel dat ik in de Hennes woon. Afgelopen zaterdag  met Djin een nieuwe broek gekocht en voor Shèr alvast een verrassing voor haar verjaardag. Weet niet of het echt een verrassing voor haar zal zijn, want Shèr en Djin zijn twee handen op één buik, dus of Djin het voor zich kan houden.....

Shèr moest zaterdag voor hostess spelen op de naturisten beurs in Utrecht. Daar hebben we haar natuurlijk wel een beetje mee geplaagd, maar gelukkig kon ze er zelf ook om lachen.

Zondag dus maar weer richting Zara en Hennes, dit keer met Shèr. We namen Wilbur mee als pakezel. Hij beklaagde zich over het feit dat ze nergens stoelen hadden staan, voor de arme vaders. Gelijk heeft ie, ik krijg ook altijd een zeurderige pijn in mijn onderrug tijdens dit soort uitjes. Het wil helpen om, al is het maar een paar minuten, heel even te zitten, zodat je de zeurpijn langzaam weg voelt trekken. Soms laat ik me dan ook stiekum zakken op een puntje van een tafel, die eigenlijk voor kleding is bedoeld, ondertussen angstvallig om me heen kijkende of niemand het ziet.
Mocht u dus in de H&M een vrouw tegen komen die schichtig om zich heen zit te kijken.Dan ben ik het maar, bezig om mijn rugpijn te verzachten.

Kom nergens meer aan toe.

Heb een ziek weekje achter de rug.Zowel letterlijk als figuurlijk. Internet lag er weer een paar dagen uit, deed het even en dan weer niet. Van bloggen is dus al met al niets gekomen.Verleden week maandag zoveel mogelijk kerst spulletjes opgehangen, zodat de dozen weer naar boven konden. De meisjes hebben pas afgelopen zaterdag de boom versierd. Alles loopt dit jaar een beetje anders dan voorgaande jaren. Verleden jaar had ik zelfs alle stoelen versierd, laat dit jaar het een en ander maar zitten. De eerste kerstkaartjes zijn alweer binnen, wat mij er aan doet denken dat ik ze zelf ook nog moet versturen. Had ze vol goede moed al begin november gekocht, in de hoop dat ik ze voor december al geschreven zou hebben.Maar niets ervan. Zelf probeer ik altijd een beetje persoonlijke kaartjes te sturen met teksten die voor de geadresseerde van toepassing zijn. Vind het anders zo saai, alleen die beste wensen, heb dan ook niet zoveel met dat soort kaartjes. Toch denk ik dat ik me dit jaar maar aanpas, ben al blij als ze in de brievenbus terecht komen. Heb steeds het gevoel dat ik nergens meer aan toe kom........waar haal ik de energie vandaan? De buitenverlichting hangt ook nog steeds niet zoals het moet en voor het huis heb ik de lichtjes alleen nog maar in de plantenbak gelegd.
Het is de hoogste tijd voor actie.