Popie, Jopie.

Goh, wat ben ik ineens popie, jopie. Ja niet echt hoor, het lijkt alleen maar zo.Was naarstig op zoek naar een baantje. Eerst niets te vinden en waar ik me aangemeld had lieten ze niets meer van zich horen. Nou heb ik eindelijk een baantje en nu bellen ze op eens van alle kanten. Net nu ik ook nog eens een griep te pakken heb.
Afgelopen week had ik een training voor een baantje. Moest ik woordjes in tikken op een keyboard (p.c). Nou dat moest mij weer overkomen (vind ik trouwens een rare uitdrukking, maar is gekscherend bedoelt). Tikte ik een woordje in, kwamen er allemaal vreemde woorden te staan. Dus ik opnieuw tikken. Kreeg ik weer een heel raar woord. Dacht dat ze daar een ander keyboard gebruikten, dat maak je ook wel mee in het buitenland. Zitten de letters ook op andere plaatsen. Toen ik de trainings leider er naar vroeg, bleek dus de een of andere grappenmaker de toetsen op het keyboard te hebben verwisselt. O hoe simpel.

Vrijdagmiddag werd ik door een zorginstelling gebelt, waar ik me al weken geleden had ingeschreven. Net nu ik ziekjes in mijn pignoir zit, belden ze mij. Als ik weer beter ben moet ik maar even kijken of ik de twee baantjes kan combineren.
Voorlopig ga ik morgen beginnen aan een nieuw baantje.
Voel me nog steeds niet lekker, dan maar een saridon erin, zit niets anders op. Ha, nou lijkt het net of ik alsmaar saridons slik, maar dat is echt niet waar, alleen als het echt, echt nodig is. Heb ze voor gister, al minstens een half jaar niet geslikt.

Nou, de vliegjes zijn er nog steeds. We hebben gistermiddag dus alles van de kant gehad. Van vaatwasser tot koelkast etc. Tuurlijk kwamen we heel wat stof en viezigheid tegen, maar geen eventuele haard voor de vliegjes. Ach, een grote schoonmaak kan nooit kwaad. Opeens kwam onze zoon, die mij betichte van aanstelleritis, met een lumineus idee. Hij vroeg zich af waarom we geen vliegen vangers neer hingen. Kijk daar heb je nog eens wat aan,een meedenker. 's Middags dus meteen een aantal van die vliegenvangers gekocht. Je weet wel, van die vieze ouderwetse plak dingen. Toen ik zag hoe een zo'n vliegje er op vast zat en toch nog bleef leven, vond ik dat wel heel zielig. Shèr vond dat ik gek was als ik daar naar keek. Gelijk heeft ze, het kan nu eenmaal niet anders.

We hadden een keer muizen, dit omdat de gemeente weer zo nodig het hele veldje achter ons huis moest snoeien. Wat er voor zorgde dat we meer last hadden van de bus baan ( de struiken zorgden voor enige geluidsissolatie), maar ook de muisjes zochten een goed heen komen. Daar hadden ze dus ons huis voor uit gekozen.
Wij van alles geprobeerd om ze weg te krijgen. Als eerste een diervriendelijke muizenval, zodat je ze vervolgens weer ergens ver van huis zou kunnen los laten. Maar helaas, daar trapten zij niet in.
Nou zijn wij niet van de gif, dus werden het muizenvallen, in de hoop dat ze dan niet zo erg hoeven te lijden en in één keer "pang" dood zouden zijn. Vreselijk blijft het.

Dit doet mij weer denken aan de basisschool tijd  van de kinderen. Kwam een van de meesters op mij af met de vraag :" Jij houdt toch van beestjes?" Gelukkig had ik direct in de gate waar hij op doelde, er heerste weer eens een luizen plaag op die school.
Sorry, daar leen ik mij niet voor. Ieder mag daar anders over denken, heel goed ook dat ze er zijn, maar ik weiger voor luizenmoeder te spelen.
Ben gek op velerlei beestjes, zelfs insecten kan ik interessant vinden. Maar liever niet in huis of op huid. Daar wil ik liever verre van blijven.
Toen ik inverwachting was van Djin, hadden de twee oudsten ook last van hoofdluis. Zelf kon ik de producten die zij gebruikten niet op mijn hoofd smeren. Ben info. in gaan winnen bij de locale apotheek, de apotheker himself moest nog in zijn grote boek gaan zoeken naar een alternatief. Bleek uiteindelijk iets homopatisch te zijn, wat ze zelf niet in de apotheek verkochten. Hoe raar.
Heb bij de drogist dus maar zo'n middeltje gekocht.
Het stonk verschrikkelijk, mijn hele hoofd rook naar benzine, maar het hielp, na één keer was ik ervan af.


Wij hebben binnen ons gezin drie maal last van hoofdluis gehad. De eerste keer waren we er na één behandeling vanaf, zo ook de tweede keer. De derde keer dat wij deze ellende moesten ondergaan, was de ergste. We kwamen er niet van af. Heb werkelijk alles gedaan wat ik er maar tegen doen kon. Maar niets hielp. Ze bleven terug komen. Waarschijnlijk doordat de kids steeds weer een besmettings bron tegen kwamen.Iemand die er niet genoeg aan deed om dit in de kiem te smoren. Vraag me niet hoeveel geld het wel niet gekost heeft om hier van af te komen. Om het nog maar niet te hebben over de energie die het mij kostte. Op het laatst was ik bijna in staat om de mooie lange blonde haren van de meisjes te kortwieken.  Met afschuw kijk ik terug naar deze nare periode.

De vliegjes zitten dus ook hier in de tuin, ach das niet erg. Wel begin ik me nu af te vragen of andere buren er misschien ook last van hebben. Weet wel dat de hele buurt last van zilvervisjes heeft. Dat dat in heel Almere veel voorkomt, waarschijnlijk van wege de vochtigheid.Hoop dat we binnen kort van deze narigheid verlost zijn.