Lijken in een lijkenhuis.

Lijken,
Er waren eens drie lijken,
die lagen in een lijkenhuis.
Ze lagen daar te kijken,
het lijkenhuis dat was hun thuis.
Soms zaten ze te kaarten,
of smeerden ze hun brood.
Die lijken in dat lijkenhuis,
verveelden zich dood!

De ene was een man,
de andere was een vrouw.
De derde was nog een man,
die wel eens wat wou.
En weet je beste mensen,
wat er gebeuren ging?
Er onstond tussen hen 
een driehoeksverhouding.

En negen maanden later,
nou wat zei ik je.
De vrouw die sloeg een flater
Er kwam een kinderlijkje.
Het produkt van een man en een vrouw,
die elkaar hebben bemint.
Vier lijken in een lijkenhuis drie ouwe 
en een kind.

Maar op een dag kwam de bewaker
van dat tehuis voor lijken.
Op een dag kwam die man daar 
eens effetjes kijken.
Want kijken naar lijken,
dat was zijn brood.
Maar toen hij die vierde zag,
toen schrok hij zich dood.

Hij viel op de grond......
Hoe ongezond.........
En kijk, vijf lijken in een lijkenhuis.
Uit ein-de-lijk!

Hierboven een heel oud liedje. Mijn zus zong het vroeger wel eens voor mij. Ondanks dat ik bij God niet wist wat een driehoeksverhouding was, heb ik toch alle woorden onthouden. Djin vraagt nog vaak aan mij: "Mam, hoe gaat dat liedje over die lijken ook alweer"? Dan zing ik het nog maar eens voor haar.
Weet ook echt niet van wie het liedje is, maar grappig is het in elk geval wel. Gewoon-lijk zou ik hier een foto bij doen van een lijk, Maar het lijkt mij niets om hier een foto van een lijk bij te plaatsen.

Schoolbanken.

School, nee ik vond het maar niks school. Eigenlijk vond ik alleen lezen leuk op de lagere school. Vond het vreselijk als je dan moest wachten als een jongetje stuntelig voorlas. In die tussen tijd had ik dan de bladzijde al uit. Omslaan kon helaas niet want voor je het wist kreeg jij dan weer een beurt en wist je niet waar ze gebleven waren.

Heel leuk om een foto te zien (op schoolbanken)die ik zelf nog niet had.Mijn ouders namen praktisch alle foto's af, toch had ik deze nog  niet. Als je wilt weten wie ik ben, nou heel makkelijk, het mooiste meisje van de klas (hum,hum).

Hier sta ik voor een van mijn lievelings meesters: Meneer van Duin, een heel zachtaardige man. Heel anders dan de gemiddelde meneer op deze school.

Via "schoolbanken" hebben er nog aardig wat mensen op mij gereageerd. Best wel grappig maar helaas heb ik geen schoolbanken plus, dus kan niet overal goed op reageren mits men mij hun e-mail adres geeft. Want zelfs bij 'wieowie' zijn heel wat mensen nog steeds niet te vinden.