Voor een minimum prijs naar.....Parijs.(1)

Toen ik begin twintig was ging ik met mijn ouders drie weken naar Zuid Frankrijk. Mijn broer was het jaar daar voor overleden en mijn ouders wilden graag dat ik ( ik was alleen staand) met hen mee ging. In die tijd had ik een vaste baan bij een bank en een eigen flatje in Amsterdam.

Mijn ouders betaalde de vakantie woning en de reis, maar ik trakteerde hen af en toe op een terrasje. Al met al geef je toch altijd zo ie zo meer geld uit als je op vakantie bent.Toen ik thuis kwam zag een vriendin van mij een advertentie in de krant staan : Voor een minimum prijs naar ...Parijs. Meteen maakte zij mij enthousiast. Niet in de laatste plaats omdat ik in die tijd de Franse taal aan het leren was bij Maison Descarte.

Om een lang verhaal kort te maken. De bus reis die wij maakten was niet prettig, maar we genoten van een weekendje Parijs. Zo veel zelfs, dat wij het jaar daarop besloten om het nog eens dik over te doen. We gingen voor een week Parijs (en omgeving) maar dit maal met de trein. Dat was wel wat confortabeler. Ook deze keer vonden wij het geweldig.

Weer een aantal jaren later, mijn vader was inmiddels overleden, deed ik met mijn moeder een weekendje Parijs. Deze keer gingen wij met het vliegtuig en hadden wij een lux hotel.

Het was wel grappig want mijn moeder zong vroeger altijd : "Ik ben in Parijs geweest, het was er een heel mooi feest!" Schijnbaar een heel oud liedje want ook mijn schoonvader zong het van de week nog. Mijn moeder was nog nooit in Parijs geweest.

Zeker nu zij er niet meer is, ben ik blij dat ik dit met haar heb mogen mee maken.