Straattheaterfestival.

Afgelopen zondag genoten van het straattheaterfestival.

Het leek wel weer een beetje als vroeger.

Dit kleine meisje  moest van de straatartiest steeds gaan zitten. Haar moeder zag dat niet zitten. Zij vond het niet fris, haar kleine meisje op die vieze straat. Meisje moest van haar weer staan. De straatartiest had zich net omgedraaid, toen hij weer omkeerde stond het meisje. Hij weer gebaren dat ze moest gaan zitten. Dat deed het meisje trouw, ze volgde gedwee zijn aanwijzingen. Moeders gaf het toen maar op.Hier word je toch echt wel een beetje bang van.

Onderweg werd ons gevraagd of we mee wilden schilderen, want we zagen er wel artistiek uit. Wilbur met z'n hoed en ik met mijn lange jurk. We twijfelde wel even want we kunnen allebei niet echt tekenen/schilderen.Maar ach, laten we eens gek doen. Hier legt Wilbur zijn laatste hand aan zijn kant van het "schilderij".

Is tie mooi of is tie mooi.

Tja en toen moesten we ook nog uitleg geven. De meneer van de kunsttoren had gevraagd of we iets geks of raars wilden kliederen. Nou, ik maakte heel gewoontjes huisje /boompje/beestje. Zelf vind ik een blauwe boom al gek genoeg. Wilbur zijn hoofd zat nog bij het voetballen, dus kwam dat op het doek. Hier hingen er al een stel in de toren, het was de bedoeling dat ze steeds hoger kwamen te hangen. Mooi gezicht hè, al die kleurtjes.

Hier hangt die van ons dan. Mensen waren nog druk aan het kliederen. We waren wel benieuwd hoe hoog die van ons zou komen te hangen. Maar zijn niet meer terug gegaan.

Er liepen heel wat uitzonderlijke figuren door de stad.Al met al was het een heerlijk zondagmiddagje ondanks wat spatjes regen.