Mijn artistieke vriendin Jolanda.

Onvermoede talenten van mijn oude vriendin.Haar ken ik al vanaf de lagere school, maar heb nooit vermoed dat ze zulke geheime talenten had.We spreken elkaar via de telefoon en ongeveer één keer in de vijf jaar zien wij elkaar.

Vind ze echt schitterend. Die van de giraffen lijkt wel een poster. Die van de  schreeuwende man vond ik eerst afstotelijk, maar nu ik hem vaker heb gezien ga ik hem steeds mooier vinden.
Echt grappig dat ik nooit heb geweten dat ze over zulke onvermoede talenten beschikt. Het kan best zijn dat ze eens tussen neus en lippen door vertelde dat ze schilderde. In ons laatste gesprek heb ik haar gevraagd om foto's van haar werk naar mij op te sturen.Ik was echt blij verrast door haar schilderijen.

Rennen.

Afgelopen vrijdag een vreselijke avond op het werk gehad. Had het gevoel alsof ik er voor spek en bonen zat. Is ook wel een beetje mijn eigen schuld, heb me teveel afgezonderd, dat heb je wel eens.
Is wel goed ook, dan weet ik meteen weer hoe de kinderen zich soms voelen op school.Hoop dat het deze week anders loopt.

Afgelopen week nog even op ons buurmeisje gepast. Toen ze binnen kwam begon ze meteen rondjes om de huiskamertafel te rennen.Djin keek vanaf de bank vol verwondering naar zoveel activiteit. Nadat ik al een paar keer had gezegd dat ze wel mocht gaan zitten en dit geen resultaat had, ben ik maar mee gaan rennen.Onder het motto: If you can't beat them, join them.
Zo renden wij samen zo'n vijftig rondjes om de tafel, af en toe rende ik even de andere kant op (werd er draaierig van),waarop zij gierde van de lach, bang dat ik haar wilde pakken.
Is goed voor de lijn zo'n kleintje in huis.
Toen Wilbur even later uit zijn werk thuis kwam, ging ze heel eigenwijs voor hem staan en zei: "Ik ben Anna", alsof hij dat nog niet wist. Echt grappig zo'n parmant kindje.

Nu ga ik even de ramen lappen en de planten verzorgen, niet echt intressant, maar wel hoog nodig.

Spanning en sensatie.

Terwijl ik op deze saaie vrijdagochtend door mijn nichtje word gebeld, komt er op eens een stukje spanning en sensatie naar boven.
Ze merkte op dat er vlak boven haar huis een helicopter rondjes aan het vliegen was. Het was een beetje merkwaardig want hij bleef maar rondjes boven haar huis vliegen. Vervolgens zag zij politiemannen in haar straat en het leek wel als of ze de straat aan het afzetten waren. Snel deed ze haar voordeur op slot en is maar boven gaan zitten. Onder het mom dat ze zichzelf altijd nog op kon sluiten in de badkamer mocht er onverhoopt een engerd binnen komen. Toen we opgehangen hadden snel op het internet gekeken bij het actuele nieuws uit Almere. Bleek het om een stel overvallers op een supermarkt te gaan die zich bij haar in de buurt hadden verschanst.Haar weer vlug terug gebeld om het te vertellen, maar ze was inmiddels al via haar buren op de hoogte gebracht.Ze zat alweer boven met haar kleine mannetje. Moest wel lachen toen ze zei dat ze zich zou verstoppen in de badkamer mochten ze in haar huis insluipen, maar nog meer omdat ze eraan toe voegde, dan doe ik de kleine in bad!

Fruit 2 day.

Wat ik echt lekker vind is "fruit 2 day". Vooral die met sinaasappel en aardbei. Groentendrankjes kunnen mij niet bekoren en ook produkten als yakult zijn niet aan mij besteed ( veel te (mier)zoet).
Afgelopen week was mijn fruit drankje in de aanbieding, dus meteen maar een aantal flesjes gekocht. Gisteren begon het gedonder al nam behalve "fruit 2 day" ook maar die van "tomorrow".
Vandaag is het zelfs zo ver dat ik ook al aan die van "the day after tomorrow" ben begonnen.
Voorlopig maar geen "fruit 2 day" meer voor mij.

In bad.

Gisteravond weer  gelachen op het werk.
Belde voor een mevrouw, maar haar man nam op. Hij vertelde dat zijn vrouw net in bad zat. Toen ik hem uit legde waar het over ging en erbij zei dat ik wel terug zou bellen op een tijdstip dat het haar het beste uit zou komen, zei hij dat hij toch even naar zijn vrouw toe ging. Ik was in de veronderstelling dat zij waarschijnlijk net uit bad was gekomen. Even later hoorde ik een vrouwenstem aan de andere kant van de lijn. Het klonk hol en ik hoorde geplens van water.(Kon moeilijk vragen: "Mevrouw zit u soms in bad"?)
Innerlijk glimlachende ratelde ik mijn verhaaltje af, eindigende met de woorden :"Heeft u nu de tijd om deel te nemen aan het vraaggesprek?"
Tot mijn grote verbazing antwoorde zij : " Ik zit net in bad....maar ach, begint u maar".
Zo snel liet ik mij niet van de wijs brengen ik had haar al verteld dat het vraaggesprek 20 minuten zou duren.
Lachend zei ik :"Maar mevrouw straks komt u gerimpeld uit bad?"
"Ach" antwoorde zij ook lachende "die heb ik toch al".
Toen ben ik  maar gaan starten, kon moeilijk zeggen dat ik geen gesprekken aan ging met mensen die in bad zaten.
Het was wel een rare gewaarwording want af en toe hoorde ik haar bewegen in bad (verschuiven van water). Eigenlijk vond ik het best wel intiem. Ben zo vlot mogelijk door de vragen heen gegaan, want afhankelijk van haar antwoorden kon het gesprek nog langer uitlopen.Gelukkig was zij niet traag van begrip en antwoorde op de meeste vragen serieus. Aan het einde van het vraaggesprek bedankte ik haar (zoals ik altijd eindig) heel hartelijk voor haar medewerking, waar ik aan toevoegde :"Mevrouw, ik heb al vele vraaggesprekken gehad, maar nog nooit met iemand in bad". Waarop zei mij vertelde dat ze nog niet eens gerimpeld was, ze voegde eraan toe dat het maar goed was dat er geen beeld bij de telefonie zat.( Nou ik zweer je dat ik dan op had gehangen, maar dat zei ik er maar niet bij). Vrolijk namen wij afscheid.
Blijf mij verbazen over de vreemde kostgangers van onze lieve heer.

Jomanda.

Hier mijn feestjurk.

Ze noemen mij thuis ook wel Jomanda.

Ieder zijn eigen humor.

Af en toe maak je van die rare dingen mee die ontzettend flauw zijn, maar waar ik desalniettemin vreselijk om moet lachen.
Gisteravond bijvoorbeeld, moest ik iemand spreken met de naam: "Spijkerboer".  Nou weet ik niet of het kwam dat ik nog met mijn hoofd bij de feestdagen zat, of misschien was mijn bril wel beslagen, maar in elk geval zei ik met mijn allerliefste beleefde stemmetje: "Goedenavond meneer, ik ben op zoek naar de heer Spijkerbroek".
Aan de andere kant van de lijn, hoorde ik een stem  brommen :"boer". 
Even dacht ik "Waar heeft die man het over.....?" Tot ik nog eens beter naar zijn naam keek. Ik zweer je dat ik in eerste instantie echt dacht dat er "broek" stond.    Jammer dat die meneer niet in een vrolijke stemming was, want nu moest ik mijn lachen in houden.
Ach misschien was ik de eerste niet en zal ik ook zeker niet de laatste zijn die hem "spijkerbroek" noemde. Mijn wel gemeende excuses meneer, het was echt niet expres.

Dit doet me weer denken aan al de cabaretiers die we weer langs hebben zien komen. Denk dat ik dit jaar Freek de leukste vond. Simpel, maar toch prettig grappig. Zeker dat stukje over die convenanten, waarbij hij op de grond ging liggen.
Theo viel tegen, die zat me weer een beetje te veel met zijn hand in zijn (spijker?) broek.  Ook weer te veel "pies,poep en neuken" , dat ene windje van Freek daar kon ik nog wel om lachen. Moest bij Theo denken aan Hans die toen een masturberende koningin na deed, dat vond ik ook niet lachwekkend alleen walgelijk ( not my cup of thea).
Ieder zijn eigen humor zal ik maar zeggen. Jan Jaap ging wel, maar kan ook niet zeggen dat ik krom lag van het lachen.
Lebbis vind ik ook altijd wel aardig lachwekkend. Maar dit jaar heb ik toch het meest kunnen lachen om Freek.

Voer voor psychologen?

Vannacht weer zeer slecht geslapen. Weet niet wat het is, ben je doodmoe maar kun je toch niet slapen.Toen ik eindelijk sliep kreeg ik last van nachtmerries en was ik om de haverklap wakker.
Droomde dat ik aan de ceintuur van mijn blauwe pignoir opgetild werd naar het plafond.Was echt heel eng, geloof dat ik ook nog wat geroepen heb, maar toen ik wakker werd bleek Wilbur nog rustig te slapen. Zal dus wel mee gevallen zijn.

Sneeuw.

Afgelopen zaterdag eindelijk een paar andere laarsen gekocht. Nu het winterse weer zo aanhoud, moest ik er toch maar aan geloven.Kan ten slotte niet eeuwig op de oude schoenen van Wilbur blijven lopen. Het zijn laarsen die je ook gewoon bij koud weer aan kan, maar probeer ze alleen bij winters(sneeuw)weer te dragen. Heb ze in de winkel meteen aangehouden.Vervolgens ze meteen goed ingelopen.
Zijn eerst met z'n tweetjes de hele stad door gelopen. Op de brug bij ons huis was het super glad, ook met gedegen laarsen.Snap niet dat de gemeente daar niet strooit.Een verstandig mens gaat die brug niet over. Wij waren dus onverstandig, maar hebben het al glibberend gered.
Thuis gekomen ons eerst even gewarmt. De meisjes wilden ook nog even naar buiten. Eigenlijk had ik ook nog wel zin om te wandelen. Dus zijn we er maar weer op uit getrokken.De meisjes gingen hun eigen weg. Terwijl we liepen begon het hard te sneeuwen. We hebben anderhalf uur door de sneeuw gewandeld. Fijn dat zo iets simpels je zo blij kan maken.
Toen we thuis kwamen waren Shèr en Djin allang thuis en verwonderden zich er over dat wij zo lang hadden gelopen.Ze hadden ook de brug beproeft, wat zullen ze een lol gehad hebben.

Lantaarn.

Zaterdagmiddag even naar het plantencentrum gelopen om te kijken of er nog kerstartikelen voor de helft van de prijs te koop waren.

Dat doe ik bijna ieder jaar. Veel koop ik niet meer, want we hebben meer dan genoeg. Toch kwam ik ook dit jaar weer iets aardigs tegen. Een leuke lantaarn die je niet alleen met kerst neer zet.

Zondagmiddag rond de klok van vieren, waren we eindelijk klaar met het opruimen van de kersttroep. De huiskamer klinkt weer lekker hol. Maar de nieuwe lantaarn maakt het gezellig.

Oud en nieuw 2009/2010.

                      Ode aan de oliebol.

Daar staan we dan met een schaal met warme, raar uitziende bollen.

Shèr wilde nog wel wat vuurwerk afsteken, gelukkig kreeg ze nog wat rotjes van Alex. Maar we begonnen  met de onschuldige sterretjes.

Kleine Tieme vond het allemaal maar niks.

Kijk die kleine kijken naar het sterretje.

Djin is ook niet echt een fan van vuurwerk, maar een sterrretje, ach dat gaat nog net.

Shèr en Djin toosten op het nieuwe jaar.

Toosten met de meisjes, Djin dronk onschuldig fernandes en Shèr dronk wat champie mee.Trots toostende met mijn meisjes. Met kerst hadden zij een wafeltang gekregen, waarvan ze nu steeds gebruik maken.

Mooie feestelijke glitters op hun ogen.

Nog een keer bij de kerstboom. Vind haar engelenhaar  schitterend, jammer genoeg wil ze persee weer naar de kapper om er een stuk af te laten knippen.
Tik dit maal maar weinig, ga nu eerst met Wilbur de immense afwas doen.