De heg.

Het was echt ontzettend nodig dit keer om de klimop te snoeien.

Als ik die k.k niet gehad had, dan was het al veel eerder gebeurd.

Nu dat weer beter gaat, aan de slag dan maar weer.

De voorkant van de kliko was weer binnen een mum van tijd vol.

Er lag een roze papiertje in de heg. Hadden de meisjes er zeker ingegooid. Jammer genoeg stond er niets op te lezen.
Halverwege het snoeien (met een klein tuin schaartje) begon ik een beetje de moed te verliezen. Eigenlijk wilde ik de hele klimop wel weg snoeien. Zelf vind ik het een mooi gezicht al dat groen, maar het is zo veel werk om het bij te houden.


Zeker als je niet meer door je knieën kunt en alleen kunt rapen met een gestrekt been achter je.


Na mijn snoeiwerk zag het er echt niet mooier uit.In plaats van knippen ben ik gaan rukken, nou dat is echt een verschil in het gezicht. Het is kalig en er zitten veel dode blaadjes tussen nu. Eén voordeel, het groeit bijna harder dan dat je het kunt snoeien. Deze klimop vormt net een silhouet.
Zo zag het er dus uit bij de voordeur.Dat kon dus echt niet meer.Mijn zoon moest bukken en dikke mensen moesten zich dun maken.
's Avonds zag Wilbur een aanbieding voor een grote heggenschaar. Uiteindelijk moet het daar dan maar van komen.