Smakkerd 1.

Thuis loop ik het liefst in mijn lange bloemetjes jurk en op mijn blote voeten. Maar ja, als je naar je werk gaat moet je je toch een beetje aan passen.Nou hou ik helemaal niet van spijkerbroeken ,niet dat ik er nooit een aan heb hoor, maar die vind ik niet lekker zitten. Al zitten ze nog zo los, voel me daarin altijd een beetje benauwd en opgesloten. Toen ik een tijdje geleden naar een ouderavond ging, kreeg mijn dochter van een aantal kanten te horen dat er een moeder in een jurk aanwezig was geweest. Schijnbaar was dat een uitzondering en werd het ook een beetje vreemd gevonden. Dat terwijl ik me al had aangepast en een jurk met een acceptabele lengte had aangetrokken. Nu ik  dus weer naar het "werk" moet, me maar weer enigzins aangepast. Heb wat leggings gekocht, doe daar dan een paar aardige blouses/truien over heen, zodat ik niet zo uit de toon val.
Afgelopen week had ik een soort van idianen blouse aangetrokken, daarover heen mijn zelfgemaakte houten ketting (gemaakt van een oud kralengordijn). Het leek me leuk om de indianen laarsen van Djin daar bij aan te doen. De meisjes, die mijn kledingkast als de hunne beschouwen, konden mij dan eens wat retour doen.
Lieve Djin vond het oké. Maar god had ik dat maar nooit gedaan......
Dinsdagavond wilde ik koffie gaan halen op het werk.Nou hebben wij maar tien minuten pauze, dus niet echt lang. Ik stiefelde naar de kantiene en wilde snel met mijn kopje koffie er weer uitstiefelen richting het rookhol. Maakte ik me daar toch een smakkerd!
Even bleef ik verdwaasd op de kantienevloer liggen, midden in de koffie en de scherven.
Vervolgens zo snel mogelijk op gestaan, bang dat er weer iets met mijn rechter knie aan de hand zou zijn. Maar gelukkig het was mijn linker maar.Ik kwam er van af met wat zwelling aan mijn rechter arm en een aantal blauwe plekken.
De mensen op het werk waren aardig en ik had het geluk dat ik die dag vroeg met pauze was gegaan, zodat het overgrote deel van de mensen nog niet in de kantiene zaten.
Wat een blamage.
Die gladde laarsen van Djin trek in never nooit meer aan.