Noten en verjaardag.

Drukke tijden.

Maandag wordt Djin veertien jaar. Dit jaar wil zij allemaal kleinigheidjes voor haar verjaardag.Dus vrijdag maar de stad in gegaan, heb dus allerlei dingen gekocht, waarvan zij nog niet weet wat het is. Hoop van harte dat ze het wel leuk vindt.Het leek wel St.Klaas toen ik alles in ging pakken.

Gisteren middag gereageerd  op een advertentie in de krant. Maar  de mevrouw die de sollicitatie's afhandelde was nog in gesprek. Aangezien ik met de meisjes de stad in zou gaan ( o.a. om kleding voor Djin haar verjaardag te kopen), vroeg ik of zij binnen een kwartier terug konden bellen. Dat moest wel lukken en anders zouden ze mij na zes uur terug bellen. Gelukkig konden de meisjes nog wat geduld op brengen. Na twintig minuten gewacht te hebben alsnog zelf een keer gebeld, gelukkig werd ik meteen door de juiste persoon te woord gestaan. Mijn telefoonstem was in orde. Ja, dank je de koekoek, als ik mijzelf op band/video terug hoor, schrik ik altijd van mijn eigen stem: "Is dat die van mij, praat ik werkelijk zo eigenwijs?" vraag ik mezelf dan af.

Het viel me weer op dat ik mijzelf (zelfs na een halve eeuw) nog steeds niet weet aan te prijzen.Op de vraag hoe is uw typvaardigheid, antwoorde ik "redelijk", volgens Wil die met twee vingers typt, had ik "goed"moeten zeggen. Ik typ met tien vingers en meestal blind. Alhoewel ik er bij moet zeggen dat de kinderen het met een paar vingers soms toch nog sneller doen.
Nou ja, we zien wel weer hoe dit afloopt.

Aan het eind van de middag was ik doodmoe van het winkelen.Pijn in mijn rug en pijn in mijn knieën. De laatste meters naar huis waren zwaar. Het waaide hard en het miezerde een beetje.
Maar o, hoe wonderlijk, toen ik een maal thuis was en aan de walnoten dacht, die nu bij bosjes uit de bomen zouden vallen, had ik opeens nergens meer last van.
Door de wind kon ik weer velen rapen. Een buurvrouw attendeerde mij op het bestaan van een hazelnoten boom een eindje verder op. Ben daar toen ook maar een kijkje gaan nemen. Vervolgens nog maar even bij haar aangebeld, om te vragen of je ze ook daadwerkelijk kunt eten. Heb in het verleden wel eens eentje geprobeerd en vond het echt niet lekker. Maar volgens haar moet je ze gewoon ( net als bij de walnoten) een maandje laten staan.

Samen met wat kleine kindjes uit onze buurt, ben ik toen gaan rapen. De kleintjes vonden het wel gezellig om mee te helpen. We kwamen zelfs nog kleine rode appeltjes tegen. Die ook maar in mijn mandje gegooit, hoop dat ze een tijdje goed blijven. Is leuk voor kerstversieringen.
Mochten de hazelnoten goed smaken, dan heeft mijn buurvrouw er volgend jaar een geduchte rivale bij. Maar er zijn er gelukkig meer dan genoeg.
Gistermiddag kwam het oude vertrouwde magere mannetje ook weer zoeken. Ben toen maar naar binnen gegaan en ben nog even in de motregen onder ons afdakje gaan zitten. De oude man gaf blijk van aardig wat doorzettings vermogen, want hij bleef nog lang doorzoeken.

Die avond was ben ik doodmoe op de bank in slaap gevallen, iets wat ik eigenlijk nooit doe.De vorige avond was ik dan ook laat naar bed gegaan, omdat ik op Shèr wilde wachten, die uit was gegaan. Maar Wilbur had  die dag gewerkt (heel vroeg op)en was na het eten gaan slapen. Zelf was ik in een stoel (kijkende naar Charles Dickens) in slaap gevallen, toen ik wakker werd besloot ik  op de bank verder te gaan.

Toen Wilbur om een uur of elf beneden kwam, vroeg ik of hij verder op Shèr wilde wachten, zodat ik eindelijk naar bed kon gaan.

Maar.....hoe grappig, wat hoorde ik nu vanmorgen. Shèr bleek allang thuis te zijn, ze had mij slapende op de bank aangetroffen en mij niet willen storen. Vervolgens was zij doodleuk met haar zusje op haar kamer een filmpje gaan kijken.

• Vamiddag komt mijn nichtje met man en kids op visite. Moet dus maar weer even opruimen. Zondags ligt ons huis altijd vol broodkruimels van de zaterdagavond maaltijd (lekker ouderwets soep met brood). Vanmorgen opzoek gegaan naar euthanesie verklaringen, dat viel nog niet mee. Heb al wel het een en ander uitgeprint, maar toen.....was het papier op. Morgen maar weer verder.

Vanavond het huis versieren, en leuk alle pakjes voor Djin op de schouw leggen. Ben benieuwd.