Walnoten.

Achter ons huis staan op het speelveldje een paar walnotenbomen. Ieder jaar opnieuw genieten mensen uit de wijde omgeving hiervan. De walnoten beginnen nu al langzaam naar beneden te vallen, sommigen nog in de schil, andere netjes in de dop. Voor de schil moet je oppassen want die kan lelijk afgeven. Een paar jaar terug heb ik drie weken met groene handen gelopen, omdat ik zo nodig met blote handen de noten van de schil moest ontdoen. Denk dat ik dit jaar maar latex handschoenen aan doe.

Hier naast zie je (als je heel goed kijkt ) wat walnoten hangen. Het is heel grappig om te zien wie er allemaal komen rapen. Sommige mensen komen ieder jaar terug. Zoals het magere buitenlandse mannetje, die iedere morgen zijn fiets tegen de boom aanzet en dan gaat zoeken. Als ik de kids er achter uit laat, knik ik hem maar eens vriendelijk toe. Vrouwen met en zonder hoofddoek lopen minuten lang gebogen over het veld.

Ook ik zei de gek, vind het heel leuk om te rapen. Het is bijna net als schelpen zoeken op het strand. Er moeten er niet te veel liggen, maar ook niet te weinig.Zodat je kunt roepen: "Ja, ik heb er weer eentje".

Jammer dat we geen hazelnotenboom achter het huis hebben staan, want daar ben ik gek op.Maar walnoten zijn ook best lekker. De meeste eet ik op , maar soms plak ik ze op een krans.

Een buurvrouw verderop maakt er walnotentaart van. Dat kan natuurlijk ook.

Hiernaast mijn buit tot nog toe.