Heb momenteel niet bijster veel te vertellen. Misschien alleen dat ik heel veel zit en zoveel minder doe dan ik zou willen (i.v.m. mijn knie). In elk geval geniet ik nog van ons kleine tuintje, alleen wil ik steeds opstaan om iets te plukken of te snoeien etc. Maar goed dat komt allemaal wel weer. Hier boven maar weer eens een foto van de druifjes.
We hadden vroeger een houten bankje, maar die was op een gegeven moment helemaal verrot. De zijkanten waren van metaal en die heb ik vroeger met ijzerverf groen geverfd . Vond het zonde om ze weg te gooien. Dus stelde ik voor om ze aan onze muur te hangen. Ik vind het wel een grappig gezicht. Het zijn vrij zware dingen, dus moest Wilbur ze vast boren.
Het afdakje is veel ruimer zonder de klimop. Nu alle plantjes weer in bloei staan, is het net zo gezellig als voorheen. Met dit verschil dat ik nu de klimop onder het afdakje niet meer hoef ze knippen, dat gaf elke keer zo'n troep dat je uren bezig was. Aan de voorkant van het huis moet de klimop ook hoognodig gesnoeit. Maar ja, ik zie mezelf nu niet op een trap klimmen. Heb dus maar gewoon her en der wat weg getrokken.
Hier nogmaals de Wisteria, hij gaat nu jammer genoeg heel langzaam uitvallen. Gelukkig blijft hij zomers mooi groen.
Onder het afdakje vind ik het gezellig, het is leuk om te zien hoe alle zaailingen langzaam groter groeien.
Nog zomaar een plekje in de tuin. De blauwe bloemetjes zijn vaste planten die ik van mijn broer heb gekregen ( die een tuin als een voetbalveld heeft). Leuk dat ze ieder jaar weer zo uitbundig bloeien.
Madam haarzelf, zit weer eens heerlijk in het zonnetje. Vandaag waait het weer enigzins, af en toe zie ik een waterig zonnetje door komen. Hoop dat Wilbur en ik vanmiddag als hij uit zijn werk komt nog even gezellig samen in het zonnetje kunnen zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten