Lente.

Deze week was geen makkelijke aangezien ik mijn knie heb verdraaid en elke beweging mij pijn deed. Gelukkig heb ik mijn kleine tuintje waarin ik met plezier kijk naar alles wat leeft en groeit. Soms voel ik me net Jan Wolkers, ik kan hem trouwens ook leuk nadoen, zoals ie sprak over beestjes met kleine pootjes etc. Maar dat doe ik alleen in bijzijn van intimi (ha).

Zo tussen de takken door, zag ik de kat van de buren , die heerlijk in het zonnetje lag te soezen op zijn eigen afdakje.

Ook de merels hebben hun weg naar ons tuintje weer gevonden en zijn druk doende met een nestje in de klimop. Schitterend die roze en witte bloesem.

Onder het afdakje word het weer steeds voller.

Omdat ik toch niet echt veel kon doen,ben ik maar alvast begonnen met het verspenen van de plantjes.

Was er twee uur achter elkaar mee bezig. Het gekke is dat ik het nog leuk vond ook, maar de zon scheen dan ook heerlijk.

Deze bak zat vol met zaailingen. Nu staan ze bijna allemaal netjes uit elkaar en de rest heb ik verdeeld over verschillende hangpotjes en bloembakken. Op zulke momenten is het heerlijk om een huisvrouw te zijn.Nu alleen nog even van de kniepijn af, maar daar heb ik gister een duur zalfje voor gekocht. Merk nu wel dat het super moeilijk voor mij is om stil te zitten. Dat valt erg tegen. Vandaag is het wel wat kouder, maar de zon schijnt alweer,dus is het heerlijk in ons kleine tuintje, ik zou zeggen: Op naar buiten!