Vroeg aan Wilbur of hij meeging om een legging te kopen (de meisjes pikken die van mij steeds in).Maar raar genoeg bleken ze die nergens meer te hebben.Zou dat allemaal door Joepie van het Hek komen? Moest dit jaar ook weer erg om hem lachen, met z'n " vrouwen in bodywarmer.......geen gezicht". Groot gelijk heeft ie, alhoewel ik er zelf ook een heb, met een bontje, soms als ik hem draag voel ik me ook echt een Michelin mannetje.
Uiteindelijk er toch een paar gevonden.Mama huismus was weer blij, met een goedkope oplossing.Toen ik in de rij wilde gaan staan, zag ik een invalide vrouw langzaam richting kassa gaan,zou wel lullig van mij zijn om haar voorbij te stevenen.Dus betrachtte ik mijn geduld (wat niet mijn sterkste eigenschap is)en glimlachte haar eens vriendelijk toe. Vervolgens bleek zich na een paar minuten een andere rij voor de kassa te vormen. Er werd tegen deze mensen gezegd dat er maar één rij was,des al niet te min bleven ze gewoon staan. Gelukkig zei de invalide vrouw tegen mij dat ik na haar was (o gezegende mijn glimlach).Maar ik had bij me zelf ook al besloten dat wat er ook gebeuren zou, voordringen op zo'n gemene manier ,bij mij geen kans zou hebben.
De mevrouw die achter mij stond ging een hele discussie met het groepje mensen aan.
De meisjes achter de kassa zeiden dat ze zich er niet mee bemoeiden.
Heerlijk zo'n klantvriendelijkheid.
Zelf werd ik geholpen op het juiste moment, gelukkig geen centje pijn. Was blij dat ik niet betrokken werd in deze zinloze discussie.
In een andere winkel waar ik een praatje maakte met een verkoopster, bleek dat de hele winkel opgedoekt zou worden.Zonder dat daar ruchtbaarheid aan werd gegeven.Wat vind ik dat nu weer jammer, weer een winkel weg. Juist die waar je voor een prikkie nog iets leuks kunt kopen.
Weer een tijdje later liepen we richting het station. Op de hoek stond een klein jongetje een beetje te dralen, maar gelukkig hoorde ik zijn moeder, die achter ons liep zeggen: "Je moet op de hoek even wachten want we gaan oversteken".
Het jongetje keek naar z'n moeder en stond met zijn rug naar het verkeer, er kwam een auto aan die al heel langzaam reed. Het jongetje stapte langzaam door om over te steken.
Eerst dacht ik nog, hij stopt wel, had zo iets van daar heb je die moederkloek in mij weer.
Maar nee hij stapte door. In een fractie van een seconde rende ik naar hem toe, onderwijl keihard gillende:`Kijk uit`!!Ik kneep de arme jongen hard in zijn boven arm en trok hem terug
naar de kant.De auto stopte met piepende banden. De auto had het jongetje op een haar na geraakt. Vervolgens draaide ik me om naar Wilbur en zei "Oké?"om samen verder te wandelen. Het leek wel als of heel Almere naar ons keek (vreselijk).Zelf trilde ik van de spanning, het liefst was ik in huilen uitgebarsten, maar dat zullen de overgangs hormonen wel zijn.
Even voor de goede orde, de mensen die wilden voordringen waren vrouwen met hoofddoekjes, de moeder van het jongetje was een Nederlandse mevrouw.Maar het had net zo goed andersom kunnen zijn. Dat eeuwige domme gesteggel daarover.
Lieve gemeente Almere, waarschijnlijk leest niemand dit blogje, maar goed ik probeer het dan toch maar weer even.
Kunnen jullie alstublieft iets doen aan de situatie aldaar.
Hiermee bedoel ik de oversteek plaats van Stations plein naar Stationsstraat (en vice verca).
Wetende dat er al verkeers drempels zijn. Maar toch geloof ik dat de situatie daar niet erg duidelijk is. Dit niet alleen voor kleine jongetjes. Kan er niet gewoon een zebra komen?
Wacht hiermee alstublieft niet tot het schaap verdronken is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten